Zaburzenia przetwarzania słuchowego i spektrum autyzmu
Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często mają duże trudności z rozumieniem języka mówionego. Może to być spowodowane globalnym deficytem związanym z autyzmem, który powoduje trudności z komunikacją werbalną, ale może być też tak, że osoby z ASD mają specyficzne dysfunkcje słuchowe. Diagnoza Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego (APD lub dawniej CAPD) nie zawsze jest wyjaśniająca dla wszystkich deficytów z obszaru komunikacji, ale diagnoza taka może przynieść widoczne korzyści i znacznie poprawic funkcjonowanie osób w spektrum.
Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu:
- często mają problemy z rozumieniem mowy, szczególnie w utrudnionych warunkach akustycznych (słyszenie w szumie);
- wykazują wysoką nietolerancję hałasu/dużą wrażliwość na dźwięki ( w tym częsta zwłaszcza u kobiet mizofonia i fonofobia);
- mają problemy z przetwarzaniem czasowym;
- wykazują trudności z rytmizacją mowy i rytmem w ogóle;
- mają trudność z rozpoznawaniem wysokością dźwięku i wskazówkami dotyczącymi czasu trwania dźwięku, co może utrudniać rozpoznanie tonu głosu i wskazówek dotyczących fleksji, które wpływają na odczytywanie znaczenie tego, co zostało powiedziane;
- mają deficyty w słyszeniu obuusznym, ze względu na różnice w budowie ciała modzelowatego u osób w spektrum, część ta - łącząca prawą i lewą półkulę mózgu nie pracuje jak u osób neurotypowych. Stąd osoby w spektrum często nieefektywne przetwarzają informacje między dwiema półkulami mózgu. Wiele badań wykazało, że osoby w spektrum odnoszą korzyści z terapii słuchania dychotycznego i ćwiczeń transferu międzypółkulowego.
Osoby w spektrum odnoszą duże korzyści z udziału w terapiach słuchowych. Poprawia się nie tylko rozumienie mowy i komunikacja, ale terapia słuchowa jest w stanie obniżyć poziom niepokoju i zmniejszyć wrażliwość na hałas a tym samym wpłynąć na poprawę funkcjonowania emocjonalnego.
Ze względu na podstawowe rozpoznaie - spektrum autyzmu, pacjenci z tej grupy często nie są kierowani do innych specjalistów w celu oceny przetwarzania słuchowego, i nie podejmują treningów słuchowych. Z dużą szkodą dla poprawy jakości życia. Skierowanie do audiologa może wystawić pediatra lub lekarz pierwszego kontaktu. We wstępnym rozpoznaniu warto napisać "podejreznie zaburzeń przetwarzania słuchowego" lub w przypadku konkretnych trudności, np. objawów nadwrażliwości słuchowej - "nadwrażliwość słuchowa" czy też "mozofonia". Przed przystąpieniem do diagnozy centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego wykonywane są badania słuchu fizycznego, których wynik musi być poprawny. Następnie badane są wyższe funkcje słuchowe.